Όταν οι «δεσμεύσεις» και οι «μύθοι» καταρρέουν, τα παίρνει το ποτάμι και χάνονται. Όλα όνειρο απατηλό σαν ένα φύλλο που το παίρνει ο άνεμος, χάνεται στη φύση και ξεχνιέται. Σαν ένα πουλί που το βλέπεις στο δένδρο να κελαηδεί, το χαίρεσαι, φεύγει και δεν ξανάρχεται, σαν το χρόνο που φεύγει και δεν ξαναγυρνά και όπως ο άνθρωπος γεννιέται μωρό, μεγαλώνει γερνά και φεύγει από τη ζωή. Έτσι και τα λόγια των σημερινών πολιτικών γυαλιστών κοστουμιών. Δίνουν ψεύτικες δεσμεύσεις, πλάθουν ψεύτικους μύθους στα μέτρα τους και ότι τους συμφέρει για να τους χειροκροτούν και να χαίρονται, τάσσουν φούρνους ποξαμάθκια κατά τη Κυπριακή και σε λίγο χάνονται όλα, τα παίρνει ο άνεμος.
Πριν δύο χρόνια περίπου ιδρύσαμε το κίνημα “Συμμαχία Πολιτών” μας έδωσαν τη λέξη (πολυσυλλεκτικό) κίνημα, ένα κίνημα Πατριωτικό με καταστατικό νόημα στόχου και σκοπού την Απελευθέρωση της Πατρίδας μας
(Πολυσυλλεκτικό) με την καθαρή έννοια όλοι μας κάτω από την ίδια ομπρέλα ενωμένοι, αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, σοσιαλιστές κ.ο.κ ή αν θέλετε μπλε, κόκκινοι, πορτοκαλί, άσπροι, πράσινοι. Αυτό το «σύστημα» ο «μύθος» η «δέσμευση» ή το «σλόγκαν» συντηρήθηκε στην κατάψυξη περίπου για δύο χρόνια μέχρις ότου έσπασε ο πάγος και ο «μύθος» κατέρρευσε και έπεσε στον κάδο των αχρήστων από τα ψηλά δώματα του κινήματος, αλλά όχι από τους Συμμάχους οι οποίοι σεβάστηκαν την Ενότητα. Ο Πρόεδρος του κινήματος “Συμμαχία Πολιτών” ο κ. Γιώργος Λιλήκας, προερχόμενος από το ΑΚΕΛ και δικαίωμα του και σεβαστό απ’ όλους μας για δύο συνεχή χρονιές παρευρίσκετο προσωπικά και κατέθετε δάφνινο στεφάνι στο Μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ και πολύ καλά έκανε και είναι προς Τιμή του. Όμως παρά τις συνεχείς ενέργειες μου, αρνήθηκαν οι κύριοι των υψηλών δωμάτων να παρευρεθούν και να καταθέσουν δάφνινο στεφάνι στο Μνημόσυνο του Αρχηγού Διγενή, οπόταν παρευρεθήκαμε και καταθέσαμε στεφάνι εκ μέρους της «Θεματικής Συμμαχίας του Κυπριακού Λεμεσού» προς Μεγάλη του Τιμή ο Πρόεδρος και συντονιστής της και ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου, ως μέλος της «Θεματικής Συμμαχίας» του Κυπριακού. Την ίδια ακριβώς μέρα, μας απείλησαν για διαγραφές από το κίνημα, και με ανακοίνωση τους και πάλιν από τα υψηλά δώματα μέσω των Μ.Μ.Ε ότι η ‘Συμμαχία Πολιτών’ δεν εκπροσωπήθηκε στο Μνημόσυνο του Αρχηγού Διγενή, αλλά από πρόσωπα! Η συνέχεια της όλης υπόθεσης για να μας εκτοπίσουν να μην ξανασυμβεί, ή να μας βάλουν «ττερπιέ» απεφάσισαν οι ίδιοι τους να καταργήσουν την «θεματική Κυπριακού» πράγμα που δεν το πέτυχαν.
Άρα έπαψε το κίνημα να είναι πολυσυλλεκτικό και μετετράπη σε κόμμα «Κομμουνιστικό προπύργιο». Είναι καθαρό στον ορίζοντα πλέον, ότι οι «δεσμεύσεις» και οι «μύθοι» κατέρρευσαν, οι προσδοκίες εξανεμίσθηκαν και η όλη φιλοσοφία της λέξης σεβασμός, ανύπαρκτη … όπως το φύλλο που το πήρε ο άνεμος …
Από σήμερα δηλώνω και δημόσια εκτός, έχω υποβάλει τη παραίτηση μου, γιατί τη Ιδεολογία μου ούτε την πουλώ ούτε την ανταλλάσσω. Αυτή είναι η απάντηση μου στους κυρίους των υψηλών δωμάτων της “Συμμαχίας Πολιτών”.
Με Εκτίμηση,
*Η επιστολή στάλθηκε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο και μας ζητήθηκε να την αναρτήσουμε και στην δική μας ιστοσελίδα*
