Η Τουρκία σε μία προκλητική επίδειξη ισχύος, αλαζονείας και παραβίασης του διεθνούς δικαίου, έστειλε τον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεών της, με συνοδεία κομμάντος, σε μία ψυχροπολεμική «βόλτα» κοντά στα Ίμια. Είναι φανερό ότι η Τουρκία προβαίνει σε αυτή την ψυχροπολεμική ενέργεια σε αντίδραση προς την απόφαση του Αρείου Πάγου να μην εκδώσει τους οκτώ Τούρκους πραξικοπηματίες, όπως απαιτούσε ο Ταγίπ Ερντογάν.
Οι φόβοι που εκφράζονται πως η Τουρκία θα κλιμακώσει τις προκλήσεις της στο Αιγαίο, δεν είναι αβάσιμοι. Αλλά τα άλλα που λέγονται πως θα καταστήσει ακόμη πιο αδιάλλακτη την πολιτική της στο Κυπριακό, δεν ευσταθούν. Πιο αδιάλλακτη από τη σημερινή, δεν μπορεί να υπάρξει τουρκική πολιτική.
Δεν χρειαζόταν η πρόκληση των Ιμίων, ώστε να αντιληφθεί ο καθένας, ότι η Τουρκία με το νεοθωμανικό μιλιταρισμό, με τον οποίο ενεργεί εδώ και χρόνια και τον οποίο αναβάθμισε ο ισλαμιστής Ερντογάν, παραμένει μία επιδρομική, επεκτατική δύναμη στην περιοχή, το μέγεθος της επιδρομικότητας της οποίας ουδείς μπορεί να προβλέψει. Η Τουρκία είχε και διατηρεί επεκτατικές βλέψεις και στο Αιγαίο και στη Θράκη και στην Κύπρο. Αυτό είναι δεδομένο. Το ζητούμενο είναι πότε θα τις θέσει σε εφαρμογή.
Αυτά τα πάγια επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας τα αγνοούν και τα υποβαθμίζουν, ανιστόρητοι και ανίκανοι ηγέτες του Ελληνισμού, εδώ και χρόνια. Και ενώ η πρώτη προτεραιότητά τους έπρεπε να ήταν η οικονομική, στρατιωτική και διπλωματική θωράκιση Ελλάδας και Κύπρου, για άλλα ετύρβαζαν και άλλες ήταν οι προτεραιότητές τους.
Ο εξ Ανατολών κίνδυνος υποβαθμίστηκε και οι Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι πολιτικοί αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα «εθνικά σπορ» της διαπλοκής, της κομματικής επικράτησης, της μετατροπής των κρατών τους σε κομματικά μικρομάγαζα, τα οποία ενέμοντο κατά διάφορους τρόπους.
Σήμερον και ενώπιον μίας πανίσχυρης στρατιωτικά Τουρκίας, με δεδομένες τις επεκτατικές της βλέψεις στην περιοχή και με ηγέτη έναν αλαζονικό, αυθαίρετο και ανεξέλεγκτο δικτάτορα, η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται στη δυστυχέστερη και πλέον αδύναμη κατάσταση. Οικονομικά αποσκελωμένες και οι δύο, ανοχύρωτη πολιτεία η Κύπρος, λαοί διχασμένοι, κράτη διαπλεκόμενα και κοινωνίες διαλυμένες.
Και ως να μην έφθαναν όλα αυτά, εκδηλώνεται εδώ, στο πιο αδύνατο και μίζερο κομμάτι του Ελληνισμού, μία αποκρουστική φιλοσοφία και βρίσκεται σε εξέλιξη μία καταστροφική αντίληψη πως όσο περισσότερο θωπεύουμε το θηρίο και όσα περισσότερα του προσφέρουμε, τόσο μεγαλύτερη προοπτική υπάρχει να το ημερέψουμε.
Με οδηγό αυτή την καταστροφική φιλοσοφία, με αποενοχοποιήσεις και γλειψίματα του θηρίου, με απατηλές επενδύσεις στη «μεγαλοψυχία» του και με προβολή της εξωφρενικής θέσης πως με την όποια λύση του Κυπριακού, η Τουρκία θα εγκαταλείψει τα επεκτατικά της σχέδια, και θα ακυρωθούν οι επιδρομικές διαθέσεις της κατά της Ελλάδας, καταβάλλεται προσπάθεια να αποκοιμηθεί ο κυπριακός Ελληνισμός και να αποδεχθεί τη λύση εκτουρκισμού.
Ενώ καθημερινά τα δείγματα του τουρκικού επεκτατισμού γίνονται εντονότερα και οι επιδρομικές διαθέσεις εκδηλώνονται εμπράκτως και φραστικώς, η ηγεσία εδώ, εφησυχάζει επικινδύνως και αναμένει, λέει, έμπρακτα δείγματα, της τουρκικής βούλησης για να αντιληφθεί εάν η Τουρκία θέλει λύση και ποια λύση!
Δεν είδε ακόμη έμπρακτα δείγματα; Τα τρία Μον Πελεράν, η Γενεύη, οι αξιώσεις στο δικοινοτικό τραπέζι, οι καθημερινές παραβιάσεις στο Αιγαίο, η ψυχροπολεμική «βόλτα» στα Ίμια τι είναι; Πότε θα πεισθούν και θα αντιληφθούν τα αυτονόητα οι ηγέτες μας;
Πότε θα διαφοροποιήσουν πολιτικές; Πότε θα θωρακίσουν την Κύπρο και την εθνική υπόθεση; Όταν αποφασίσει πλέον η Τουρκία να προελάσει σε μία καθημαγμένη οικονομικά και ανοχύρωτη στρατιωτική πολιτεία, η οποία αλώνεται ήδη εκ των έσω;
