Πιο κάτω παραθέτουμε αυτούσιο το αρθρο του δημοσιογράφου Κωστάκη Αντωνίου στην εφημερίδα σημερινή, που αναλύει το που οδηγεί η στάση και το μίσος που καλιεργεί κυρίως το ΑΚΕΛ ενάντια στο Ε.ΛΑ.Μ., με αποτέλεσμα το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα να μεγαλώνει καθημερινά με γοργούς ρυθμούς.
Ακολουθεί το σχετικό κείμενο:
Αν συνεχίσουν με τις ίδιες φιλοσοφίες, θα δουν το ΕΛΑΜ να ανδρώνεται ως εκεί που δεν φθάνει η πολιτική φαντασία τους
Για να φθάσουμε στα τελευταία ακραία φαινόμενα της επίθεσης κουκουλοφόρων ακροδεξιών στοιχείων εναντίον συγκέντρωσης αριστερών ομοσπονδιακών στο ΤΕΠΑΚ και των βανδαλισμών κατά των γραφείων του ΕΛΑΜ στη Λεμεσό, δεν είναι άμοιρο ευθυνών το ΑΚΕΛ και η ρητορική που άσκησε εναντίον όσων διαφωνούν με την πολιτική που ακολουθούν Αναστασιάδης-ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ.
Πρόκειται για πάγια ρητορική και πάγια τακτική που χρησιμοποιεί το ΑΚΕΛ, προκειμένου να συσπειρώσει τον κόσμο του και να επιτεθεί κατά των αντιπάλων του. Η ίδια ρητορική και η ίδια τακτική χρησιμοποιήθηκαν κατά του Γλαύκου Κληρίδη, του Ενιαίου Κόμματος και του Δημοκρατικού Συναγερμού, τις δεκαετίες που ακολούθησαν το πραξικόπημα.
Η πραξικοπηματολογία, η φασιστολογία και η εθνικιστικολογία ήταν πάντοτε προσφερόμενα «όπλα» στη φαρέτρα του ΑΚΕΛ, για να εκφοβίσει και να εκβιάσει τους ψηφοφόρους του, και να τους πειθαναγκάσει να συσπειρωθούν.
Τι επέτυχε, τελικά, με εκείνην την πολιτική; Να ανδρώσει τον Δημοκρατικό Συναγερμό, να συσπειρώσει τη Δεξιά, να οδηγήσει στον Δημοκρατικό Συναγερμό κεντρώες μάζες και τελικά να φέρει τον Γλαύκο Κληρίδη στην προεδρία.
Επανερχόμενοι στο σήμερα, υπενθυμίζουμε ότι μετά το ψήφισμα της Βουλής για το ενωτικό δημοψήφισμα, το ΑΚΕΛ ξεκίνησε μία ακατάσχετη ρητορική φανατισμού εναντίον του ΕΛΑΜ και των κεντρώων πολιτικών δυνάμεων που ψήφισαν τη σχετική πρόταση νόμου. Η ΕΛΑΜολογία και οι επιθέσεις εναντίον των πολιτικών δυνάμεων που ψήφισαν την πρόταση νόμου, έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις.
Νεκραναστήθηκε η πραξικοπηματολογία, ο φασισμός, ο εθνικισμός και καλλιεργήθηκε φανατισμός μέσα στον λαό. Προς τι; Επειδή μία καθόλα δημοκρατική πρόταση ψηφίστηκε δημοκρατικότατα από την πλειοψηφία της Βουλής. Θίχθηκε το ομοσπονδιακό αίσθημα του ΑΚΕΛ και νεκραναστήθηκαν όλα τα κακά που οδήγησαν στον διχασμό του λαού και στο πραξικόπημα του 1974. Και ενώ το ΑΚΕΛ ασκούσε ρητορική εμπέδωσης φανατισμού, κατηγορούσε άλλους για ρητορική μίσους!
Αλλά εάν το ΕΛΑΜ είναι κόμμα φασιστικό, προάγει έναν κακώς νοούμενο εθνικισμό και προβαίνει σε αντιδημοκρατικές ενέργειες με σκοπό την κατάλυση της Δημοκρατίας και εμπράκτως προπαγανδίζει τον ρατσισμό, τότε, το ΑΚΕΛ, εφόσον έχει τις αποδείξεις, να προχωρήσει και να ζητήσει κυρώσεις.
Αλλά επειδή ούτε κινδύνους για τη δημοκρατία διαβλέπει, ούτε του προσφέρονται τεκμήρια απόδειξης των ισχυρισμών του, βρίσκει αποκούμπι στην ΕΛΑΜολογία αφενός για να συσπειρώσει οπαδούς, και αφετέρου για να κτίσει πάνω στην πολιτική υποστήριξης της διζωνικής ομοσπονδίας.
Η πολιτική καλλιέργειας φανατισμού είναι επικίνδυνη. Δεν φανατίζει μόνο τους οπαδούς όσων την ασκούν. Φανατίζει και επικίνδυνα στοιχεία, τα οποία έχουν ως διέξοδο τη μάσκα και το ρόπαλο. Με αποτέλεσμα να ωθείται η κοινωνία σε μία πολιτική βεντέτα με καταστροφικά αποτελέσματα.
Τόσο η ηγεσία του ΑΚΕΛ, όσο και η ηγεσία του ΔΗΣΥ πρέπει να αντιληφθούν, επιτέλους, πως το ΕΛΑΜ το γέννησαν οι πολιτικές τους. Το ΕΛΑΜ γεννήθηκε, επειδή υπήρξαν οι πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που το δημιούργησαν.
Η οικονομική πολιτική των δύο κομμάτων, πολιτική εξαθλίωσης μεγάλων κοινωνικών ομάδων του πληθυσμού, όταν την ίδια στιγμή μεγαλοσχήμονες έκλεβαν τον λαό με πολλούς τρόπους, όταν άλλοι ευημερούσαν και έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και άλλοι εσιτίζοντο στα κοινωνικά παντοπωλεία, έσπρωξαν πολλούς σε κόμματα που ήσαν αμέτοχα της ληστείας.
Αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε σε όλη την Ευρώπη. Η μετανάστευση και η τρομοκρατία ενέτειναν, επίσης, τους φόβους των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Εδώ στην Κύπρο, οι οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης ΑΚΕΛ οδήγησαν στη χρεοκοπία και στην οικονομική καταπίεση των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων. Εξ ου και η αιμορραγία των ποσοστών του ΑΚΕΛ, το οποίο υπέστη το αποτέλεσμα της οργής αυτών των στρωμάτων, τα οποία αποτελούσαν πάντοτε τη σπονδυλική στήλη των ψηφοφόρων του. Ήλθε η κυβέρνηση ΔΗΣΥ με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις της, να πολλαπλασιάσει την οργή του κόσμου.
Πέραν τούτων, οι ακραίες πολιτικές ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ στο εθνικό θέμα, όπως εκφράζονται με την αποδοχή της όποιας λύσης, και τα εκ των προτέρων καταστροφικά αποτελέσματά της για τον κυπριακό Ελληνισμό, όπως εκφράζονται με την αποδοχή όρων και εντολών του κατοχικού ηγέτη, με την απο-ενοχοποίηση της Τουρκίας, την τουρκολαγνεία και τον παράλληλο αφελληνισμό, δημιούργησαν ακόμη μεγαλύτερο ρεύμα προς το ΕΛΑΜ.
Η μετάλλαξη του ΔΗΣΥ, από κόμμα που διακήρυσσε εθνικοφροσύνη και Ελλάδα, σε κόμμα που διακήρυσσε αποκοπή των ομφάλιων λώρων με την Ελλάδα και σε κόμμα που συναλλάσσεται με τον Ακιντζί και εκτελεί εντολές του, έσπρωξε νέους, οι οποίοι είχαν γαλουχηθεί από τον ΔΗΣΥ με εθνικοφροσύνη, προς το ΕΛΑΜ.
Η διαπλοκή, η διαφθορά, η αυθαιρεσία, το ρουσφέτι, η κομματοκρατία, τα σκάνδαλα, οι αντιδημοκρατικές αποφάσεις, όλα εκείνα τα στοιχεία που άνθισαν και ανθίζουν επί των διακυβερνήσεων των δύο μεγάλων κομμάτων, μαζί με όλα όσα προαναφέραμε, δημιούργησαν το ΕΛΑΜ. Και αντί ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ να αντιληφθούν πως όσα πιστεύουν ότι πρεσβεύει το ΕΛΑΜ αποτελούν κίνδυνο, πρέπει να αντιμετωπισθούν με ιδέες και σωστές πολιτικές, και όχι με την ΕΛΑΜολογία και τη δουλοφροσύνη προς τον κατακτητή, πράττουν όσα πράττουν, για να το ανδρώσουν.
Τους υποβάλλουμε. Αν συνεχίσουν με τις ίδιες οικονομικές πολιτικές, την ίδια φιλοσοφία στο εθνικό θέμα και την ίδια αυθαιρεσία στην εσωτερική διακυβέρνηση, θα δουν το ΕΛΑΜ να ανδρώνεται ως εκεί που δεν φθάνει η πολιτική φαντασία τους…
