«Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,
δεν είστε από τα χέρια σας
μονάχα, όχι. Χρωστάτε
και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα “ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροι» (Παλαμας)
Βιώνοντας τη λαίλαπα της αλλοιωμένης εθνικής συνείδησης και της ύποπτης επιμονής για να λύσουμε το κυπριακό, ο Ελληνοκύπριος πατριώτης έχει καταντήσει νοσταλγός περασμένων μεγαλείων, χαμένος σε κομματικά στρατόπεδα που τα μονά ιδεολογήματα που τους έχουν απομείνει είναι τα σκάνδαλα τους. Ένα τελευταίο ανάχωμαπου διατηρεί ακόμα την Εθνική μας περηφάνια και κρατά άσβεστη τη δάδα του Ελληνισμού, είναι το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο παρά την άτοπη λασπολογία που συνεχώς επιδέχεται.
Εισερχόμενος στις τάξεις του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου, αντιλαμβάνεσαι ότι οι Αγωνιστές του Έθνους, αποκτούν αξία και νόημα. Η λέξη Έθνος αποκτά υπόστασηκαι μετουσιώνεται σε τρόπο ζωής μέσα στο οποίο ο κάθε Έλληνας καλείται να δηλώσει παρών στον Αγώνα για την αναβίωση του μεγαλείου του. Αυτό είναι και το κύριο πρόβλημα όλων αυτών που ασκούν έντονη πολεμική κατά του Λαϊκού Εθνικιστικού Kινήματος.
Ο ραγιαδισμός και το «κρύψε να περάσουμε» δεν χωρούν πλέον στη ψυχή του Έλληνα μαχητή που είναι έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα για το Έθνος του. Πολύ εύστοχα είχε ορίσει το σύγχρονο ραγιά ο Ιών Δραγούμης ως εξής: «Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει τους μπάτσους του Τούρκου, που είναι σκλάβος του φόβου του. Ο ραγιάς είναι μισός άνθρωπος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα. Τον κυνηγάς και κρύβεται. Τον δέρνεις και ακόμα σκύβει. Τον σκοτώνεις και σωπαίνει». Και σε αυτή τη τελευταία φράση έχουν επιδοθεί ειδικά με τη παγκοσμιοποιημενη οικονομική κρίση, και τα σύγχρονα πολιτικά και οικονομικά λόμπυ.
Τα έθνη συμπιέζονται και οι μάζες υπόκεινται μια πολιτισμική πολτοποίηση άνευ προηγούμενου, έρμαια στο παιχνίδι των υπερδυνάμεων. Ο Ελληνισμός εξασθενεί οικονομικά και σε συνάρτηση με ηγεσίες που αναδύονται στην εξουσία με άδεια «δεσμεύομαι», αρρωσταίνει πολιτισμικά και υστερεί ιστορικά. Η κουλτούραστο κυπριακό προσκήνιο που έντεχνα καλλιεργείται από το πολιτικό σύστημα για αποδοχή μιας άγνωστης λύσης τύπου ΔΔΟ, που συμπεριλαμβάνει μερική ή ακόμα και ολική παράδοση του ελληνικού μας νησιού, καθρεφτίζεται ξεκάθαρα μέσα από τη παιδεία μας, τη καθημερινότητα μας, τα ΜΜΕ, το ραγιαδισμό του βολέματος και του φόβου του αδύναμου.
Η ιστορία του ασυμβίβαστου Έλληνα που έχει γράψει ηρωικές σελίδες από τον καιρό του Ομήρου με πλεονέκτημα πάντα μόνο την γενναία του ψυχή, έχει καταντήσει ένα εμπόδιο που διδάσκεται επιλεκτικά και δεν διεγείρει τον εθνισμό του μαθητή για να μην μπορεί αργότερα να αντισταθεί σε «οδυνηρούς συμβιβασμούς».
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο έρχεται να αντισταθεί σε αυτό το ανήθικο ξεπούλημα έστω και μιας σπιθαμής της πατρώας γης, έχοντας τις θυσίες των προγόνων μας για το τόπο τούτο ως την ύψιστη μορφή ηρωισμού την οποία οφείλουμε με τη στάση μας όλοι μας να τιμήσουμε. Τα Φυλακισμένα Μνήματα, ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας, τα πυρωμένα κρησφύγετα των Αγωνιστών μας, οι αγνοούμενοι μας, οι βιασμένες μας γυναίκες, τα σκοτωμένα παιδιά μας, δεν θα έπρεπε να μας αφήνουν περιθώρια διαπραγμάτευσης τύπου τούρκικου παζαριού εις βάρος των θυσιών όλων αυτών.
Η επιμονή του ΕΛΑΜ για ενιαίο κράτος, η αποχώρηση από το εθνικόσυμβούλιο, η πρόταση για το Ενωτικό Δημοψήφισμα και η αντίσταση σε οτιδήποτε αντεθνικό, δείχνουν το ασυμβίβαστο του Αγωνιστή που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για το κάθε συνειδητοποιημένο πατριώτη. Δεν υπάρχουν περιθώρια εκπτώσεων και πρόσθετων υποχωρήσεων στο εθνικό μας θέμα πλέον. Τα ωραιοποιημένα λόγια της λύσης με «το σωστό περιεχόμενο» ή του συμβιβασμού μέσα από συμμαχίες με το αζημίωτο προδίδουν την εμπιστοσύνη του πολίτη.
ΣΤΟ ΕΛΑΜ ΔΕΝ ΕΞΑΓΟΡΆΖΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ! Όποιος έχει ακόμα τη γαλανόλευκη στη ψυχή του και δακρύζει στη θωριά της, δεν έχει άλλη επιλογή. Ο Αγώνας για εθνική επιβίωση συμπορεύεται με το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο.
Η πορεία και οι πράξεις του κάθε κομματικού χώρου αντανακλούν τη ταυτότητα του! Και στο ΕΛΑΜ οι πράξεις και η στάση μας φωνάζουν ΚΥΠΡΟΣ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ! ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
Συνοψίζοντας, ο σκοπός κάθε Έλληνα που αγαπά τη πατρίδα του πάνω από τον εαυτό του και τιμά τις θυσίες των προγονών του, απεικονίζεται στα λόγια και πάλι του Κίονα του Εθνικισμού Δραγούμη, “Όταν ένας του γένους δε θέλει να χαθεί το γένος, πώς μπορεί το γένος να χαθεί; Οι δικοί μας οι αντάρτες είμαστε εμείς, συ και εγώ, και ο άλλος, φθάνει να το θέλουμε. Η επιτυχία θα έλθει άμα δεν την συλλογίζεστε. Θα έλθει άμα συλλογίζεσθε πάντα το σκοπό: Μας φτάνουν πια οι μάρτυρες. Χρειάζονται ήρωες. Γενείτε ήρωες».
Αλίκη Δημητρίου
