ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΣΑΝ, ΟΥΤΕ ΑΠΕΠΕΜΨΑΝ
Χρηματιστήριο, Revolution, Ντίνος Μιχαηλίδης, κοριοί στο γραφείο Νίκου Κόσιη, Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, Κυπριακές Αερογραμμές, εκροές καταθέσεων, δικηγορικά γραφεία, υπόθεση «Αριστείδης», καταγγελίες Παναγή, τα γεμάτα με σκάνδαλα συρτάρια του Δημήτρη Συλλούρη, Γιωρκάτζη, Δημητριάδης, κ.ά. Άκουσε κανείς τιμωρίες ή αποπομπές Συναγερμικών;
Κλέφτες υπάρχουν μόνο στα αντίπαλα κόμματα, κανένας στην άσπιλη παράταξη
Πρέπει να το ομολογήσουμε: Ο Δημοκρατικός Συναγερμός αποτελεί τη γειτονιά των αγγέλων σε αυτόν τον τόπο του διαβόλου, όπου όλοι οι πολιτικοί χώροι έχουν τους σατανάδες τους, τους απατεώνες τους, τους διεφθαρμένους τους, τους διαπλεκόμενούς τους. Σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής ζωής του τόπου, δεν ενθυμούμαι ο Δημοκρατικός Συναγερμός να έχει οδηγήσει έστω και έναν εκ των προυχόντων του στο εδώλιο, ούτε και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, όταν κυβερνούσαν, τόλμησαν ποτέ να κάμουν το ίδιο για αξιωματούχους του ΔΗΣΥ.
Στη διάρκεια της δεκαετούς διακυβέρνησης του Γλαύκου Κληρίδη, είχαμε σκάνδαλα επί σκανδάλων. Η μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου, πρόδρομος του κουρέματος των καταθέσεων, παρέμεινε αδιερεύνητη και ανεξιχνίαστη. Ουδέποτε η κυβέρνηση του Δημοκρατικού Συναγερμού συνέστησε Ερευνητική Επιτροπή. Ουδείς υπουργός της τότε κυβέρνησης παραιτήθηκε. Και κανένα κομματικό στέλεχος δεν διώχθηκε ποινικά ή αποβλήθηκε από το κόμμα. Ο ΔΗΣΥ συμμετείχε, μάλιστα ενεργά, δημιουργώντας εταιρεία, τη Revolution, τις χρηματιστηριακές δραστηριότητες της οποίας, ουδείς διερεύνησε. Κάποιες μεμονωμένες κινήσεις της Βουλής και κάποια πορίσματα κατέληξαν στον κάλαθο των αχρήστων.
Είχαμε και το άλλο σκάνδαλο, της κατασκευής του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, με την ανάληψη της προεδρίας, το χαρακτήρισε σαν το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ούτε αυτό διερευνήθηκε ποτέ, ούτε ο ίδιος ο Τάσσος Παπαδόπουλος προχώρησε σε διερεύνησή του. Έμεινε και αυτό ατιμώρητο.
Ο Δημήτρης Συλλούρης, τότε ηγετικό στέλεχος του ΔΗΣΥ, είχε δηλώσει πως τα συρτάρια του ήταν γεμάτα από σκάνδαλα. Ουδέποτε άνοιξε τους φακέλους, ουδέποτε ζητήθηκε διερεύνησή τους. Ούτε ο ίδιος ξαναμίλησε, ούτε ανέφερε ποτέ για ποια σκάνδαλα μιλούσε και ποιοι ήταν οι ένοχοι.
Στην ίδια περίοδο, ο Ντίνος Μιχαηλίδης ήταν Υπουργός Εσωτερικών. Διατυπώθηκαν εναντίον του πολλοί ισχυρισμοί. Ζητήθηκε από τον Γλαύκο Κληρίδη να τον αποπέμψει. Αρνήθηκε. Ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρίστος Στυλιανίδης, εξ εκείνων που ζητούσαν την παραίτηση του κ. Μιχαηλίδη, όταν πλέον αντελήφθη ότι δεν εισακούετο, υπέβαλε παραίτηση. Ο Χρίστος Πουργουρίδης, ηγετικό στέλεχος του ΔΗΣΥ, κατήγγελλε τον Ντίνο Μιχαηλίδη για αθέμιτο πλουτισμό.
Σε άρθρο του εξαπολύει μύδρους κατά της τότε ηγεσίας του Δημοκρατικού Συναγερμού (Πρόεδρος ο Νίκος Αναστασιάδης), ότι «θώπευε τον κ. Μιχαηλίδη προσφέροντάς του πλήρη κάλυψη». «Η ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού», γράφει, «διαμόρφωσε ένα πλαίσιο με βάση το αξιακό της σύστημα, τις πολιτικές της για το κράτος και τους θεσμούς, που οδήγησε τους Συναγερμικούς να διακηρύττουν δημόσια, χωρίς ίχνος ντροπής, “αφού όλοι κλέφτουν είναι ανάγκη ο Πουργουρίδης να τα βάλλει με τον Ντίνο που βοήθησε τον Κληρίδη να βγει Πρόεδρος;”».
Και συνεχίζει ακάθεκτος ο Πουργουρίδης: «Η ηγεσία του μεγαλύτερου κόμματος του τόπου, που διαλαλούσε πως “θα φέρει την άνοιξη στην Κύπρο”, έκαμε με τις συμπεριφορές της τους οπαδούς της παράταξης να θεωρούν γραφικούς εκείνους που αξίωναν να σταματήσουν οι κλεψιές του δημοσίου χρήματος. Η ηγεμονική κάστα του Δημοκρατικού Συναγερμού έκαμε τους Συναγερμικούς να απεχθάνονται και να απορρίπτουν ως αιρετικές, δυσάρεστες και ενοχλητικές τις φωνές που κτυπούσαν το καμπανάκι.
Τους οδήγησε στον εφησυχασμό και στην αλλοτρίωση. Να μη βλέπουν ότι το καράβι έμπαζε νερά από παντού. Τους έκαμε να αποδέχονται, ακόμη και να θαυμάζουν τους κάθε λογής απατεώνες πολιτικούς και να παραμένουν αδρανείς και αδιάφοροι, αφήνοντας ανεξέλεγκτο το πολιτικό κατεστημένο να ρίξει το καράβι στην ξέρα. Και, το χειρότερο, να μην μπορούν να δουν ακόμη και σήμερα την πραγματικότητα κατάμουτρα. Τέτοια είναι η κατάσταση των Συναγερμικών, που δεν βρέθηκε ένας απ’ όλους αυτούς που με ελεεινολογούσαν και με σκυλόβριζαν θωπεύοντας τον Ντίνο Μιχαηλίδη, να μου πει “συγγνώμη, ρε αδελφέ, έκαμα λάθος”». (Άρθρο Χρίστου Πουργουρίδη στην εφημερίδα «Πολίτης», Σάββατο, 14 Φεβρουαρίου 2015).
Τα πολλά σκάνδαλα της δεκαετούς κυβέρνησης του Δημοκρατικού Συναγερμού ουδέποτε διερευνήθηκαν, ουδέποτε τιμωρήθηκε έστω και ένας άνθρωπος του Δημοκρατικού Συναγερμού και εν τέλει εξαφανίστηκαν. Ο Δημήτρης Χριστόφιας αποτέλεσε το σωσίβιο.
Μόνο οι αντίπαλοι είναι κλέφτες…
Ακόμη και σήμερα, πολλά από τα οποία έπρεπε να διερευνηθούν, και πολλοί να δώσουν λόγο, έμειναν στα ανεξιχνίαστα.
Οι εκροές καταθέσεων πριν από το Γιούρογκρουπ, οι δραστηριότητες του δικηγορικού γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, η υπόθεση «Αριστοτέλης», οι αποκαλύψεις Μάριου Παναγή στον χώρο του ποδοσφαίρου (ψάχνουν για τους «θυραεννιώτες» και δεν μπορούν να βρουν στοιχεία για τον βόθρο του ποδοσφαίρου, χώρος που ελέγχεται από τον Δημοκρατικό Συναγερμό και τους ανθρώπους του), τα χαμένα, πολλάκις, έγγραφα του Προεδρικού, η «πλαστογραφία» Γιωρκάτζη, η συναλλαγή με τον Πανίκο Δημητριάδη, και αυτοί που την συνομολόγησαν, η χρηματοδότηση από τη Focus, αυτά και άλλα πολλά, έμειναν στα ανεξιχνίαστα. Ουδείς δικός τους αποπέμφθηκε, και ουδείς οδηγήθηκε στο εδώλιο. Ο ΔΗΣΥ συνεχίζει να φέρει το φωτοστέφανο της γειτονιάς των αγγέλων.
Είναι ποτέ δυνατόν να κατανοήσει κάποιος το ανεπανάληπτο; Δώδεκα χρόνια διακυβέρνησης και ουδείς Συναγερμικός τιμωρήθηκε, ουδέν σκάνδαλο των διακυβερνήσεών του εξιχνιάστηκε, ουδείς υπουργός και συνεργάτης του Γλαύκου Κληρίδη υποχρεώθηκε σε παραίτηση. Εκείνο το μέγα σκάνδαλο, επί τη ευκαιρία, της τοποθέτησης κοριού στο γραφείο του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, Νίκου Κόσιη, διερευνήθηκε ποτέ; Έμαθε κανείς τους ενόχους; Η διαχείριση των Κυπριακών Αερογραμμών επί διακυβερνήσεων Κληρίδη, ουδέν το επιλήψιμο περιείχε;
Λέγεται ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη είναι αυτή που οδήγησε στη φυλακή μεγαλοσχήμονες ενόχους σκανδάλων. Διακρίνει κανείς μέσα σε αυτούς μεγαλοσχήμονες Συναγερμικούς, εκτός από ελάχιστα δεκακλασάτα περιφερειακά στελέχη;
Φυλακίστηκαν ο Βέργας, στέλεχος του ΔΗΚΟ, ο Στάθης Κιττής, πρώην στέλεχος του ΔΗΚΟ, ο Ζαννέττου, στέλεχος του ΑΚΕΛ. Όλοι αντιπάλων κομμάτων. Στοχεύουν μόνο σε όσους μη δικούς τους παρανόμησαν;
Πιθανότατα.
Αυτό που μένει ως απολογισμός είναι τούτο: Πας πολιτικός αντίπαλος της κυβέρνησης, είναι απατεώνας και κλέφτης. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, σε όλη την πολιτική ιστορία τού τόπου, είναι το μαγαζί των αδιάφθορων, των άσπιλων και των αθώων περιστερών. Και ας λέγει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πως κανείς δεν έχει μπάρμπα στην Κορώνη…
