Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Το Κυπριακό πρόβλημα αποτελεί το κορυφαίο ζήτημα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας.
Η σημερινή συζήτηση γίνεται σε ένα τοξικό πολιτικό κλίμα και λίγες εβδομάδες πριν από την νέα Πενταμερή διάσκεψη. Βεβαίως, οι διαπραγματεύσεις δεν είναι σημερινό φαινόμενο και χρονολογούνται για πάνω από 40 χρόνια, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Σπύρος Κυπριανού, Γιώργος Βασιλείου, Γλαύκος Κληρίδης, Τάσος Παπαδόπουλος, Δημήτρης Χριστόφιας, Νίκος Αναστασιάδης, όλοι οι προ-αναφερόμενοι Προέδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας εκλέγηκαν με προμετωπίδα την επίλυση του εθνικού ζητήματος. Κανείς όμως τελικά δεν πέτυχε ουσιαστική πρόοδο στο ζήτημα, γιατί προσέκρουσε στην πλήρη αδιαλλαξία της Τουρκίας.
Πάγια θέση του ΕΛΑΜ είναι η επανατοποθέτηση του Κυπριακού στις ορθές του βάσεις: Ως πρόβλημα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής.
Το μοντέλο λύσης το οποίο επεξεργαζόμαστε για μεγάλη χρονική περίοδο βασισμένο στη ΔΔΟ, εξυπηρετεί το στρατηγικό σχεδιασμό της Άγκυρας για πλήρη έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου.
Οι πρόνοιες στις οποίες βασίζεται το εν λόγω σχέδιο καταργούν στην πράξη κάθε έννοια δημοκρατίας στη χώρα μας και μετατρέπουν τους κατακτητές σε επίσημους αφέντες του Βορρά και συνεταίρους στο Νότο.
Χαρακτηριστικά σημεία:
- Πολιτική ισότητα
- Η ψήφος τεσσάρων ελληνοκυπρίων θα ισούται με τη ψήφο ενός τουρκοκύπριου
- Εκ περιτροπής Προεδρία. Η μειονότητα του 18% θα έχει συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα να εκλέγει Πρόεδρο.
- Οι αποφάσεις θα απαιτούν χωριστές πλειοψηφίες. Οι λίγοι, δηλαδή, αποκτούν τη δυνατότητα να μπλοκάρουν τους πολλούς και κατ’ επέκταση τη λειτουργία της κρατικής μηχανής.
Μπορεί λοιπόν ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου να δηλώνει πως «με τη λύση ούτε θα αλλάξει η ζωή μας, ούτε θα τουρκέψουμε, ούτε θα παττίσουμε».
Στην πραγματικότητα όμως και θα τουρκέψουμε και θα παττίσουμε!
Πώς αλλιώς θα γίνει όταν ένα μεγάλος μέρος της γης μας μετατραπεί από κατεχόμενο έδαφος, σε συνιστών τουρκοκυπριακό κρατίδιο;
Ποιος θα προχωρήσει στην απέλαση των εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων εποίκων, όταν πολλοί από αυτούς σήμερα έχουν παράνομα ταυτότητες του ψευδοκράτους;
Πώς θα αποφύγουμε την τουρκοποίηση όταν η διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία θα είναι υποχρεωτική και στα σχολεία αντί της ελληνικής σημαίας θα κυματίζει ένα πολύχρωμο πανί;
Όσον αφορά τον οικονομικό τομέα, πώς ακριβώς αναμένεται οι Κυπριακές επιχειρήσεις να ανταγωνιστούν την τεράστια τουρκική οικονομία με τα εκατομμύρια φθηνό εργατικό δυναμικό;
Και με ποιο τρόπο θα εφαρμοστούν οι σκληροί κανόνες της Ευρωζώνης σε ένα πολύπλοκο κρατικό μόρφωμα με 3 κεντρικές διοικήσεις;
Δυστυχώς η χώρα που έχουμε απέναντι μας δεν σεβάστηκε ποτέ το Διεθνές Δίκαιο. Λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες, εφαρμόζοντας επεκτατική πολιτική εις βάρος σχεδόν όλων των γειτόνων της.
Συρία, Λιβύη και πιο πρόσφατα η εμπλοκή της στο Αρτσάχ, στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν.
Καταδεικνύουν με τρόπο ξεκάθαρο την ανάγκη να αναθεωρήσουμε την μέχρι σήμερα στάση μας. Είναι απορίας άξιον γιατί στον τόπο μας πολιτικές δυνάμεις επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται τη πραγματικότητα.
Πρωτίστως η Κυπριακή Αριστερά. Εάν ήσασταν πραγματική αριστερά, θα έπρεπε πρώτοι να καταδικάζετε τη συμπεριφορά της Τουρκίας.
«Λευτεριά στη Παλαιστίνη», «Λευτεριά στο Κουρδιστάν», «Λευτεριά στο Ιράκ» φωνάζετε κατά καιρούς. Όταν όμως κάποιος φωνάξει ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, αμέσως τον αποκαλείτε φασίστα και σοβινιστή.
Αλήθεια, δεν πιστεύεται ότι είναι οξύμωρο από τη μια να δηλώνετε πως ευθύνεται η πλευρά μας για τη μη επίλυση του κυπριακού καλύπτοντας με αυτό τον τρόπο τις ευθύνες της κατοχικής δύναμης και από την άλλη να δηλώνεται υπερασπίζεστε τον αγώνα του κουρδικού λαού για ελευθερία;
Η αλήθεια είναι πως όταν το ΡΚΚ πολεμούσε το τουρκικό ιμπεριαλισμό, η έμπρακτη συμπαράσταση εκ μέρους της Κύπρου ήρθε από ένα άνθρωπο που δεν είχε καμία σχέση με το ΑΚΕΛ και αναφέρομαι φυσικά στον ήρωα Θεόφιλο Γεωργιάδη.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Το ΕΛΑΜ έχει ισχυρή άποψη ότι μόνη δίκαιη και βιώσιμη λύση για το Κυπριακό πρόβλημα αποτελεί το Ενιαίο Κράτος, δηλαδή η διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ανεξάρτητης κρατικής οντότητας. Αποτελεί τη μόνη λύση που διασφαλίζει το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το διεθνές δίκαιο.
Και για να προλάβω όσους καλοθελητές που θα πουν ότι θέλετε να επιστρέψουμε στο 1960, Τους απαντώ όχι. Το σύνταγμα του 1960 περιείχε ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά που οδήγησαν σε κλίμα πόλωσης, με αποτέλεσμα το τουρκικό πραξικόπημα του 1963 και την ανταρσία.
Κινήσεις και άμεσες ενέργειες οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια νέα πορεία θα ήταν οι εξής:
- Διεθνοποίηση του Κυπριακού στην Ευρώπη ως στρατιωτική κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους από τρίτη χώρα (Τουρκία).
- Κατάργηση της χρηματοδότησης της Τουρκίας και των κατεχομένων από την ΕΕ και επιβολή εμπάργκο όπλων.
- Άμεσο κλείσιμο των οδοφραγμάτων και κατάργηση του κανονισμού της Πράσινης γραμμής.
- Ουσιαστική ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς, στη λογική της δημιουργίας αποτρεπτικής ισχύος
- Σύναψη αμυντικών, οικονομικών και πολιτικών συμμαχιών με χώρες με τις οποίες μπορεί να υπάρξει ταύτιση γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων.
Κύριε πρόεδρε,
Προχωρώντας στην Πενταμερή Διάσκεψη, το ΕΛΑΜ έχει διαφωνήσει σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου με την συμμετοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας και όλων των πολιτικών δυνάμεων.
Θεωρούμε ότι σε αυτή τη διάσκεψη η Κυπριακή Δημοκρατία υποβαθμίζεται από νόμιμο κράτος σε κοινότητα. Γιαυτό είχαμε καλέσει από πολύ νωρίς όλους τους πολιτικούς αρχηγούς να μην ακολουθήσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε αυτό τον δρόμο.
Είχαμε προβλέψει επίσης πως η Τουρκία θα επιδιώξει μέσα από την πενταμερή να εμποδίσει τις οποιασδήποτε Ευρωπαϊκές κυρώσεις πιθανόν να ζητηθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Είναι επίσης προδιαγραμμένη η στάση της Τουρκίας στο ζήτημα των δύο κρατών. Γνωρίζουμε δηλαδή ότι θα θέσει το εν λόγω θέμα στην επικείμενη διάσκεψη, με τη στήριξη βεβαίως του Βρετανικού παράγοντα, ο οποίος θα εμφανιστεί ως ο από μηχανής Θεός για να καταθέσει πρόταση συνομοσπονδίας.
Αναρωτιέμαι λοιπόν τι ακριβώς επιδιώκουμε να πετύχουμε στη Γενεύη και πως ακριβώς θα δικαιώσουμε τον Κυπριακό Ελληνισμό. Η παρουσία των υπολοίπων κομμάτων ποιο ρόλο ακριβώς εξυπηρετεί; Θα συμβουλέψετε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα τα επιμέρους σημεία ενός σχεδίου; Αν δηλαδή θα δεχθούμε 30, 50 ή 100 χιλιάδες εποίκους; Αν η εκ περιτροπής προεδρία θα γίνεται κάθε 3, 4 ή 5 χρόνια; Αυτό επιδιώκουμε;
Άποψη μας είναι ότι η πολιτική ηγεσία στο σύνολό της φέρει ευθύνη για την επιβίωση των Ελλήνων της Κύπρου και θα πρέπει να μοχθήσει ώστε να μπορέσει μια μέρα η Κυπριακή Δημοκρατία να αποκτήσει τα δικαιώματα τα οποία της ανήκουν.
