Ο Yusuf Kanli με αφορμή την επίσκεψη του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού στην Κωνσταντινούπολη, το περασμένο Σάββατο, έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα «Χουριέτ». «Έκπληξη προκάλεσαν οι συναντήσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού Νταβούτογλου και του Υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου, με τον γεν. γραμματέα του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού. Το γεγονός ότι οι συναντήσεις αυτές έγιναν αμέσως μετά τη συνάντηση Αναστασιάδη-Ακιντζί με τον Γεν. Γραμματέα του ΟΗΕ στο Νταβός, φαίνεται πως οδηγεί σε άμεση ανάμιξη της Τουρκίας στο Κυπριακό. Όμως αυτό δεν ισχύει.

Η Τουρκία μπορεί να εμπλακεί μόνο όταν όλα τα άλλα ζητήματα του Κυπριακού θα έχουν επιτυχώς ξεπεραστεί και έρθει η ώρα να συζητηθεί το θέμα των εγγυήσεων. Στην περίπτωση αυτή, όχι μόνο η Τουρκία, αλλά και οι άλλες δύο εγγυήτριες δυνάμεις, η Βρετανία και η Ελλάδα, θα πρέπει να είναι παρούσες σε μια πολυμερή σύσκεψη. Η Τουρκία θα μπορούσε να μετέχει στις συνομιλίες απευθείας, αν και όταν οι Ελληνοκύπριοι συμφωνήσουν να συνεχίσουν τις συνομιλίες μέσω μιας πενταμερούς διαδικασίας και όχι στο σημερινό δικοινοτικό πλαίσιο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ».

Είναι ξεκάθαρο ότι επιχειρούν να μετατρέψουν το Κυπριακό Πρόβλημα, που είναι ένα πρόβλημα παράνομης τουρκικής εισβολής και κατοχής στο νησί μας, σε ένα πρόβλημα διαμάχης, ασυμφωνίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων! Προσπαθούν να αποποιήσουν την Τουρκία των ευθυνών της για την κατάσταση της πατρίδας μας, αναφέροντας μάλιστα χαρακτηριστικά ότι “θα εμπλακεί όταν εμπλακούν και οι άλλες εγγυήτριες δυνάμεις”, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να επισημάνουν ότι δεν έχει κάποιο λογο παραπάνω από τις άλλες δυνάμεις για να εμπλακεί (παραβίαση της εδαφικής μας ακεραιότητας και ανεξαρτησίας, ας πούμε) και επιδιώκουν να διαδώσουν την αντίληψη μέσω των πιο πάνω ότι δεν υφίσταται εισβολή, αλλά υφίσταται πρόβλημα μεταξύ των δυο κοινοτήτων και άρα κρίνεται αναγκαία η “προστασία” της τ/”κ” κοινότητας από την Τουρκία!   Και αν συνδυάσουμε την πιο πάνω “άποψη”, με την απαίτησή τους για τουρκικές εγγυήσεις με τη λύση στο νησί, για τουρκική “προστασία”, προκειμένου να αισθάνονται “ασφαλείς”, τότε ουσιαστικά μας λένε ξεκάθαρα ότι όσα υποστήκαμε το 1974 θα τα ξαναυποστούμε σε μεγαλύτερο και μάλλον τελεσίδικο βαθμό με την επερχόμενη λύση, στα πλαίσια της ασφάλειας των τουρκόσπορων!   Ο Kanli συνεχίζει: «Γιατί όμως το τουρκικό κυβερνών κόμμα κάλεσε τον Κυπριανού στην Τουρκία; Είναι η πρώτη φορά που ένας Ελληνοκύπριος πολιτικός καλείται στην Τουρκία; Αφήνοντας στην άκρη την Κωνσταντινούπολη, όπου ο Κυπριανού συνομίλησε με τον Νταβούτογλου και δείπνησε με τον Τσαβούσογλου, έχει επισκεφτεί ποτέ Ελληνοκύπριος πολιτικός την Άγκυρα; Είχε ο ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας τον Φεβρουάριο του 2005 επισκεφθεί την Άγκυρα, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, συναντώντας κορυφαίους αξιωματούχους του ΑΚΡ; Όσο περισσότεροι Ελληνοκύπριοι, σε κάθε επίπεδο, έρχονται σε επαφή με τον τουρκικό λαό τόσο πιο εύκολα θα ξεπεραστεί το ψυχολογικό φράγμα που εμποδίζει έναν διακανονισμό στο νησί.   Παράλληλα όσο περισσότεροι Τουρκοκύπριοι έρθουν σε επαφή με τους Ελληνοκύπριους και τους Έλληνες τόσο πιο πρόθυμοι θα είναι να κατανοήσουν ότι οι απειλές των δεκαετιών του 1960, 1970 και 1980 δεν ισχύουν στον σημερινό κόσμο. Η Τουρκία δεν είναι μια χώρα που μπορεί, σήμερα, να επέμβει στην Κύπρο και οι Έλληνες και Ελληνοκύπριοι δεν είναι σε θέση να σκεφτούν την εξόντωση όλων των Τουρκοκυπρίων και να επιτύχουν την ένωση του νησιού με την Ελλάδα. Αυτά είναι θέματα του χθες. Σήμερα πρέπει να συγκεντρωθούμε στη δημιουργία του αύριο, καθώς οι αυξημένες επαφές μπορούν μόνο να βοηθήσουν, όχι να εμποδίσουν, την πρόοδο προς ένα καλύτερο, κοινό, μέλλον».    Ο γράφων πιστεύει πως «αν υπάρχει θέληση η συμφωνία είναι ζήτημα εβδομάδων. Για να επιτευχθεί, όμως, οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να συμφωνήσουν στο μοίρασμα του νησιού και της διακυβέρνησής του, με βάση την ισότητα με τους Τουρκοκύπριους. Επιμένοντας σε μια διευθέτηση με βάση τα ατομικά δικαιώματα, αδιαφορώντας για τα κοινοτικά δικαιώματα, γεγονός που δεν θα φέρει τη λύση».   Είναι αξιοσημείωτο το πως διαχωρίζει τους Έλληνες από τους Ελληνοκύπριους, ενώ παράλληλα λέει ότι όσο πιο συχνή η επαφή Τούρκων με Ελληνοκύπριους τόσο πιο εύκολα θα ”ξεπεραστεί το ψυχολογικο φράγμα που εμποδίζει τον διακανονισμό”. Είναι ενδεικτικό του πως θα είναι η κατάσταση με την επερχόμενη λύση! Οι Έλληνες της Κύπρου να αποκόπτουν οποιαδήποτε σύνδεση με την Ελλάδα, να διαχωρίζονται μάλιστα σε Έλληνες και Ελληνοκύπριους, ενώ τα αλισβερίσια με την Τουρκία να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο στα πλαίσια ενός διακανονισμού! Αυτό είναι το 1ο βήμα προς τη τουρκοποίηση της Ελληνικής νήσου μας!   Η τουρκική προκλητικότητα εις βάρος της πατρίδος μας συνεχίζει και εντείνεται με τους Τούρκους να τα παίζουν όλα για όλα και να μιλάνε πλέον ανοιχτά για διεκδικήσεις, εγγυήσεις και ασφάλεια, που όλοι μάθαμε με τον βαναυσότερο τρόπο το 1974, τι εννοούν όταν αναφέρονται σε αυτές τις έννοιες!   Για όποιον αφελή όμως έχει την παραμικρή αμφιβολία, να θυμήσουμε ότι ο σημερινός Τούρκος Πρωθυπουργός είχε γράψει ότι «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα. …Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη από στρατηγική άποψη να ενδιαφέρεται για την Κύπρο πέραν του ανθρώπινου παράγοντα». Να θυμήσουμε ομοίως και την αθρόα εισρροή εποίκων από την Τουρκία στα κατεχόμενα αμέσως μετά το 1974, με σκοπό να αλλοιώσουν τον δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού, οι νέες “πραγματικότητες” στις οποίες αναφερόταν αυτάρεσκα ο Ντενκτάς λέγοντας ότι πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν σε οποιαδήποτε πρόταση για μελλοντικό καθεστώς της Κύπρου.   Όλα αυτά οδήγησαν στη σημερινή κατάντια του να έρχονται σήμερα να μας μιλάνε για “πολιτική ισότητα” μεταξύ των κοινοτήτων και να προβάλλουν το κράτος-μόρφωμα σαν ισότιμο με την νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που ο κοινοτάρχης μας όχι απλά συνυπογράφει αλλά με τις ενέργειές του έχουν ήδη αρχίσει και από διεθνείς δυνάμεις τα πρώτα βήματα αναγνώρισης!   Θα πρέπει να καταστεί σαφές στους πολίτες ότι με τη λύση που προωθούν, το όνειρο για την εθνική μας λύτρωση, την Ένωση με τη μοναδική μητέρα πατρίδα της Κύπρου, πεθαίνει οριστικά μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία, τη διεθνή ασπίδα του Κυπριακού Ελληνισμού, η οποία του επέτρεπε έστω και τυπικά να διεκδικεί τα δικαιώματά του!   Αν αυτή λοιπόν η λύση γίνει αποδεκτή, θα αποτελούμε πλέον παρελθόν, όντας χαμένοι στην τουρκική άβυσσο με τα ύπουλα σχέδια που ετοίμαζανε οι Τούρκοι εις βάρος της πατρίδος μας από το 1950 να έχουνε γίνει πραγματικότητα! Και ενώ συντελούνται όλα αυτά, τα κόμματα της κλεπτοκρατίας σφίγγουν το χέρι στον κατακτητή, οι μεν πηγαίνοντας επισκεψούλες στην Τουρκία και οι δε πηγαίνοντας με τον Ακιντζί στο Ντάβος και αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο με τη λύση το φυσικό αέριο θα περνά από Τουρκία!   Πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους πια ότι δεν πρόκειται να απαλλαχτούμε ποτέ από τη λαίλαπα της τουρκιάς, αλλά και οιασδήποτε μορφής εθνικής υποδούλωσης, όταν αντί για ηγέτες έχουμε “γιουσουφάκια” των ξένων  που στο βωμό του χρήματος και της δόξας θυσιάζουν τα πάντα!   Οι πρώτες νότες των επικήδειων για τον Κυπριακό Ελληνισμό ασμάτων έχουν ήδη αρχίσει να ηχούν… Δεν πρέπει στιγμή να λησμονούμε ότι έχουμε χρέος προς αυτούς που πέρασαν, να διασφαλίσουμε πως θα υπάρξουν επόμενοι! Η μαζική αντίσταση κρίνεται πλέον ως το ύψιστο καθήκον!