Συχνά βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορα άρθρα περί της ανάγκης ύπαρξης Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) στην Κύπρο και άλλα περί της ανάγκης αποστρατιωτικοποίησης της Κύπρου στην περίπτωση λύσης του Κυπριακού. Τα άρθρα αυτά προέρχονται είτε από πολίτες που εκφράζουν ελεύθερα και αβίαστα τις θέσεις τους δικαιωματικά είτε από αυτόκλητους προπαγανδιστές και προωθητές θέσεων κάποιων πολιτικών κομμάτων, ενίοτε δε με κάποια υστερόβουλη κερδοφόρο προσδοκία.
Δεν θα ασχοληθώ με τις θέσεις των διαφόρων, οι οποίες αφ’ εαυτών δεικνύουν ή όχι την ανάλογη σοβαρότητα, ιδιαίτερα δε στην περίπτωση που είναι σε αντιδιαστολή με προηγούμενες διατυπωμένες θέσεις τους. Εκείνο το οποίο προέχει είναι η σαφής και κατηγορηματική θέση των πολιτικών κομμάτων και στην παρούσα χρονική στιγμή των υποψηφίων προέδρων περί της ύπαρξης ή όχι ΕΔ στο κράτος που θα προκύψει μετά τη συμφωνία επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Αλήθεια, ποιες είναι οι θέσεις του ΔΗΣΥ και ποιες του Προέδρου της Δημοκρατίας στο θέμα της ύπαρξης ΕΔ; Με βάση τις προτάσεις της Κυβέρνησης για την ασφάλεια, δεν φαίνεται πουθενά ότι, μετά τη λύση, το κυπριακό κράτος θα έχει το δικαίωμα να έχει ΕΔ και αυτή προφανώς να είναι και η θέση του ΔΗΣΥ.
Οι θέσεις του ΑΚΕΛ είναι σαφώς υπέρ της αποστρατιωτικοποίησης, περιλαμβανομένου και του κυπριακού κράτους, αλλά δεν λένε τι θα γίνει με τις Βρετανικές Βάσεις. Ο υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας Νικόλας Παπαδόπουλος (εκτιμώ με τη σύμφωνη άποψη της Αλληλεγγύης και της ΕΔΕΚ) στη στρατηγική του αναφέρει στη σελίδα 18 ότι, μετά τη λύση, στην Κύπρο θα υπάρχουν μόνο οι κοινές κυπριακές ΕΔ. Κατόπιν των προαναφερθέντων και δεδομένου ότι την Παρασκευή, 13 Οκτωβρίου 2017, στη Βουλή των Αντιπροσώπων όλα τα πολιτικά κόμματα πλην του ΕΛΑΜ, ψήφισαν για μια Κύπρο χωρίς εγγυήσεις και πλήρως αποστρατιωτικοποιημένη, διαφαίνεται σαφέστατα ότι τα μόνα κόμματα που γνωρίζουν σαφώς τις θέσεις τους για τα θέματα άμυνας και ασφάλειας του νέου κράτους είναι το ΑΚΕΛ και το ΕΛΑΜ.
Μετά το ψήφισμα της Παρασκευής, 13 Σεπτεμβρίου, επιβάλλεται όπως ο λαός γνωρίζει τις θέσεις των κομμάτων (πλην ΕΛΑΜ και ΑΚΕΛ), οι οποίες πρέπει να είναι διατυπωμένες με σαφήνεια και χωρίς υπονοούμενα. Συγκεκριμένα, οι εν λόγω θέσεις πρέπει:
1. Να εδράζονται στο Διεθνές Δίκαιο και να είναι σαφώς σύμφωνες με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και την από του 2009 ισχύουσα Συνθήκη της Λισσαβώνας.
2. Να μη δεσμεύουν και ούτε να υπονομεύουν το νέο κράτος. Για παράδειγμα, στο Σύνταγμα του νέου κράτους να μην υπάρχει δεσμευτικός αριθμός προσωπικού στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά η δύναμη των ΕΔ να καθορίζεται ανάλογα από την απειλή, η οποία δύναται ευκόλως να μεταβληθεί. Είναι γνωστές σε όλους περιπτώσεις σοβαρών κρατών που ρύθμιζαν την ισχύ και τον αριθμό του προσωπικού των ΕΔ τους ανάλογα με την απειλή. Η συμπερίληψη οποιασδήποτε αριθμητικής δύναμης στο Σύνταγμα του νέου κράτους είναι αφ’ εαυτής δεσμευτική και θα δημιουργήσει προβλήματα αν η απειλή είναι τέτοια, που θα απαιτεί την αύξηση της εν λόγω δύναμης.
3. Να καθιστούν σαφές σε όλους ότι η αποστολή των ΕΔ μιας χώρας είναι η άμυνα της χώρας από κάθε εξωτερική απειλή – εχθρό. Οι ΕΔ δεν έχουν καμιά σχέση με τις εσωτερικές απειλές, οι οποίες μαζί με την τρομοκρατία είναι αρμοδιότητα της Αστυνομίας.
4. Σαφώς και επισήμως να ενημερώνουν τον λαό περί των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ε.Ε. και να μην αφήνονται αίολα υπονοούμενα περί της προστασίας της χώρας από τυχόν εξωτερική απειλή από την Ε.Ε.
5. Να αφαιρούν τη δυνατότητα από μέλη τους και ιδίως τον Υπουργό Άμυνας να φλυαρούν και να παρουσιάζουν τις Ασκήσεις Έρευνας και Διάσωσης ως πρωταρχική αποστολή της ΕΦ. Το ΚΣΕΔ δεν έχει σχέση με την άμυνα της χώρας, αλλά ούτε και με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που είναι έργο της Αστυνομίας και που μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις δύναται να ενισχυθεί από τις ΕΔ.
6. Να εξηγούν στον λαό τις θέσεις τους για το μέλλον των ΒΒ. Πώς είναι δυνατό μια χώρα να είναι αποστρατιωτικοποιημένη και παράλληλα να έχει στο έδαφός της στρατιωτικές βάσεις τρίτης χώρας μη μέλους της Ε.Ε.;
Ύποπτο και αδιανόητο είναι το υφ’ απάντων πλην ΕΛΑΜ ψήφισμα της Παρασκευής και 13ης Οκτωβρίου 2017 των μελών του Κοινοβουλίου για κατάργηση των εγγυήσεων αφενός και αποστρατιωτικοποίηση αφετέρου. Η άμυνα και πολύ περισσότερο σε μια ημικατεχόμενη Κύπρο είναι πολύ σοβαρό θέμα και όσοι ασχολούνται με αυτήν πρέπει να σκέφτονται, να αναλύουν και, αφού ξανασκεφτούν, να ενεργήσουν.
Άντης Λοΐζου
Συνταγματάρχης ε.α.
