Αφορά την οικονομική και νομισματική πολιτική Τουρκία και ΕΕ άνοιξαν στις Βρυξέλλες το πρώτο εδώ και δύο χρόνια θεματικό κεφάλαιο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, υλοποιώντας την απόφαση της Συνόδου Κορυφής για την επανενεργοποίηση της διαδικασίας. Το κεφάλαιο 17 αφορά την οικονομική και νομισματική πολιτική και εστιάζει στα οικονομικά κριτήρια του Μάαστριχτ για έλλειμμα και χρέος, αλλά και την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας. Το γεγονός χαιρέτισαν τόσο ο Γιάν Άσελμπορν, όσο και ο Επίτροπος Γιοχάνες Χαν αρμόδιος για τη διεύρυνση. Εντύπωση προκάλεσε σε κοινοτικές πηγές το γεγονός ότι η Τουρκία εκπροσωπήθηκε από τρία μέλη της κυβέρνησης, μεταξύ των οποίων και από τον Αναπληρωτή Πρωθυπουργό Σιμσέκ, ο οποίος δεν παρέλειψε να τονίσει κατά την τοποθέτησή του ενώπιον του Τύπου πως η Τουρκία “θα κάνει το παν” για να ολοκληρώσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Παρομοίως οι Υπουργοί Βολκάν και Τσαβούσογλου υπερθεμάτισαν στο γεγονός ότι ο μόνος στόχος της Άγκυρας είναι η πλήρης ένταξη στη ΕΕ. Τα τρία μέλη της τουρκικής κυβέρνησης στην ίδια γραμμή παρέθεσαν τους τομείς συνεργασίας της ΕΕ με τη Τουρκία, τα οφέλη για τις δύο πλευρές, την πτυχή του μεταναστευτικού και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, εκφράζοντας την ελπίδα να ανοίξουν και άλλα κεφάλαια σύντομα. Ο κ. Σιμσέκ ανέφερε τα κεφάλαια 15 για την ενέργεια, 23 και 24 για τη δικαιοσύνη και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, 26 για την εκπαίδευση και 31 για την εξωτερική πολιτική. Με το σημερινό άνοιγμα έχουν πλέον ανοίξει 15 από τα 35 στο σύνολο ενταξιακά κεφάλαια. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα μέλη της τουρκικής κυβέρνησης ήρθαν σε δύσκολη θέση όταν ρωτήθηκαν δημόσια για τις επιδρομές σε τουρκικές εφημερίδες και τις συλλήψεις δημοσιογράφων, με τον Γιάν Άσελνμπορν να υπενθυμίζει δημόσια ότι έκανε ειδική αναφορά για τις υποχρεώσεις της Τουρκίας και τα πολιτικά κριτήρια κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου. Η λέξη εισβολή, παράνομα και με τη χρήση βίας σε ξένα εδάφη, η κατάκτηση και η κατοχή Ευρωπαϊκών εδαφών, οι συνεχείς παραβιάσεις των συνόρων κράτους με στρατιωτικά-πολεμικά μέσα, η μη αναγνώριση κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι καθώς φαίνεται ψιλά γράμματα για τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αλλά τι να πουν και αυτοί, όταν εμείς οι ίδιοι δεν αντιδρούμε, αντιθέτως τους αναβαθμίζουμε καθημερινά τον ρόλο; ΑΙΣΧΟΣ!
