Αγαπητοί κύριοι,
Σας γράφω αυτή την επιστολή για να σας αναφέρω ένα πραγματικά απεχθές, κατά την άποψη μου, γεγονός. Σε πρόσφατη επίσκεψη μου σε ένα κατάστημα ρούχων, με λύπη μου διαπίστωσα ότι υπήρχαν προϊόντα της πολυεθνικής εταιρείας Adidas, τα οποία κατασκευάζονται στην Τουρκία.
Ζούμε σε μία χώρα, η οποία έχει περάσει τόσα πολλά από τους Τούρκους και ακόμη δεν έχουμε βάλει μυαλό, επιτρέποντας να συμβαίνουν τέτοια περιστατικά. Μόλις σαράντα χρόνια πέρασαν αλλά πολλοί ξέχασαν πως οι Τούρκοι μάδισαν ολόκληρο το βιός μας. Τσαλαπάτησαν τις περιουσίες μας, μπήκαν στα σπίτια μας και μας πέταξαν έξω με το ζόρι, σκότωσαν, βίασαν, έκλεψαν, καταπάτησαν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα του κυπριακού Ελληνισμού κι εμείς ακόμη συνεισφέρουμε στην οικονομία τους αγοράζοντας τα προϊόντα τους.
Χιλιάδες Τούρκοι ολόχρονα καταφθάνουν στα κατεχόμενα εδάφη μας, για να εγκατασταθούν μόνιμα στα σπίτια που με κόπο έχτισαν οι προπαππούδες μας και βαφτίζονται Τουρκο”κύπριοι'”, ενώ στην πραγματικότητα είναι έποικοι προερχόμενοι από τα βάθη της Τουρκίας, της χώρας εκείνης που για αιώνες ευθύνετο για τις χιλιάδες νεκρών Ελλήνων. Τον Ιούλιο του 1974 παιδιά είχαν χάσει τους γονείς τους και γονείς τα παιδιά τους. Ακόμη και σήμερα, που τα παιδιά αυτά είναι άνω των 40 ετών και οι γονείς σε ηλικία που έπρεπε να χαίρονται εγγόνια και δισέγγονα, αναζητούν έναν και περισσότερους ανάμεσα στους αγνούμενους μας.
Μετά από όλα αυτά που περάσαμε ως Έθνος από τους Τούρκους δεν γίνεται να μην ξεσηκωνόμαστε και απλά να συμμετέχουμε σε αυτό που γίνεται. Φυσικά η συγκεκριμένη εταιρεία, Adidas, είναι μία πολυεθνική εταιρεία και δικαιούται να πουλάει ότι θέλει και να παράγει ή να κατασκευάζει όπου βρίσκει τις πιο συμφέρουσες οικονομικά βιομηχανίες. Αλλά εμείς; Σαν λαός, μετά από όλα αυτά που περάσαμε πως γίνεται να μην αντιδράμε σε αυτό που συμβαίνει και ακόμη να στηρίζουμε οικονομικά μία χώρα εχθρική απέναντι μας;
Η λύση είναι απλή και όλοι οφείλουμε να την εφαρμόσουμε. Είναι ντροπή να αγοράζουμε τουρκικά προϊόντα. Πάντοτε πρέπει να αντιδράμε και να διαμαρτυρόμαστε, όταν τέτοια περιστατικά πέσουν στην αντίληψη μας. Όταν σιωπούμε τότε κι εμείς, είτε λίγοτερο είτε περισσότερο, συνεισφέρουμε στη διατήρηση του κατοχικού στρατού.
Αγοράζουμε Ελληνικά (Κυπριακά και Ελλαδικά Προϊόντα) – Στηρίζω την οικονομία του τόπου μου και ΟΧΙ του κατακτητή
Αλεξάνδρα Μ. (Μαθήτρια)
