Ο αθλητής του παγκράτιου ένας από τους δυνατότερους άνδρες της αρχαιότητας
Οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων συναγωνίζονταν σε αθλήματα από το τρέξιμο ως την πάλη, το ακόντιο, τον δίσκο,την οπλιτοδρομία και τόσα άλλα αθλήματα. Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι από όλους τους λαούς που ανακάλυψαν τις γυμναστικές ασκήσεις για να εξασκούν τα σώματα τους και ανταγωνίζονται τους άλλους με ευγενή άμιλλα για το ποιος ήταν ο καλύτερος. Ένα από τα απαιτητικότερα αθλήματα στην αρχαιότητα ήταν το παγκράτιο, μια μίξη πάλης και μεικτών πολεμικών τεχνών, σε αυτό το άθλημα αγωνίζονταν οι δυνατότεροι άνδρες.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Πολυδάμας από την Σκοτούσσα της Θεσσαλίας που έζησε στα τέλη του 5ου π.χ, πατέρας του ήταν ο Νικίας. Από μικρό παιδί φαίνονταν η σωματική ρώμη του Πολυδάμαντα και λόγω της σωματικής του διάπλασης ο πατέρας του του βρήκε έναν προπονητή. Ο Πολυδάμας έδειξε την κλίση που είχε στο παγκράτιο ένα σκληρό και δυναμικό άθλημα που μπορούσε να γίνει πολύ επικίνδυνο για την σωματική ακεραιότητα αν συνεχίζονταν επί πολλή ώρα. Όταν ανδρώθηκε πήρε μέρος σε πολλούς αγώνες παγκρατίου και το 408 π.χ στέφθηκε με τον κότινο της αγριελιάς στο ιερό της Ολυμπίας σαν νικητής του παγκρατίου, στην 93η Ολυμπιάδα.
Ο Πολυδάμας όμως είχε αποκτήσει φήμη όχι μόνο λόγω των νικών του σαν αθλητής αλλά και λόγω της υπεράνθρωπης δύναμής του, στους πρόποδες του Ολύμπου ενώ περπατούσε του επιτέθηκε ένα μεγαλόσωμο λιοντάρι, ναι λιοντάρι γιατί τότε υπήρχαν λιοντάρια στην Μακεδονία. Ο Πολυδάμας ήταν άοπλος αλλά με τα χέρια του σαν άλλος Ηρακλής κατάφερε να πνίξει το λιοντάρι. Το νέο διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλον τον Ελληνικό κόσμο. Από ένα κοπάδι βοδιών άρπαξε έναν ταύρο από το πόδι και αν και ο ταύρος ήταν τεράστιος τον συγκράτησε και ξεκόλλησε η οπλή που έμεινε στα χέρια του Πολυδάμαντα.
Ταξίδεψε πολύ, δείχνοντας όπου πήγαινε την υπερβολική του δύναμη, σε ένα από τα ταξίδια του στην Περσία που πήγε όταν τον κάλεσε ο Πέρσης βασιλέας του Δαρείος ο Ώχος για να δει και αυτός την ξακουστή δύναμη αυτού του Έλληνα. Ο Δαρείος τον έβαλε να παλέψει με τρεις αθάνατους(αθάνατοι ονομάζονταν οι καλύτεροι στρατιώτες των Περσών που όταν πέθαινε ή σκοτωνόταν ένας αναπληρώνονταν αμέσως από έναν άλλο εξου και το όνομα). Οι Πέρσες ήταν οπλισμένοι με δόρατα και ξίφη ενώ ο Πολυδάμας είχε στα χέρια του μονάχα έναν ρόπαλο σαν τον πρόγονο του Ηρακλή.
Η μάχη μεταξύ των τεσσάρων ανδρών ήταν σκληρή, οι Πέρσες επιτέθηκαν πρώτοι με τα δόρατα τους κατά του ανδρείου Έλληνα, ο Πολυδάμας όμως απόφυγε τα χτυπήματα με επιδεξιότητα. Με το ρόπαλο απέκρουσε τα χτυπήματα και αντεπιτέθηκε, μερικά λεπτά αργότερα οι Πέρσες ήταν σωριασμένοι στην αυλή του Πέρση μονάρχη χτυπημένοι από τον Πολυδάμαντα. Ο Δαρείος δεν πίστευε στα μάτια του, πως αυτός ο άνδρας είχε σκοτώσει τους καλύτερους πολεμιστές του μόνο με ένα ρόπαλο.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα πήγε μαζί με φίλους του σε ένα σπήλαιο για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζουμε, τότε ξαφνικά άρχισε να γίνεται κατολίσθηση, έμεινε πίσω για να συγκρατήσει τα βράχια για να σωθούν οι φίλοι όπου και τον καταπλάκωσαν. Αυτό ήταν και το τέλος του δυνατότερου Έλληνα του 5ου αιώνα π.Χ. όπου δεν λογάριασε τον εαυτό του άλλα έδειξε αυτοθυσία για να σώσει τους φίλους του. Από τον Πολυδάμα τον Σκοτουσσαίο πήρε το όνομά του και ο ομώνυμος δήμος της επαρχίας Φαρσάλων ο Δήμος Πολυδάμαντα.
