Η 27η Ιανουαρίου του 1974 έχει γραφτεί στην ιστορία ως η ημέρα που περνάει στο πάνθεο των Αθανάτων το Άξιο Τέκνο της Πατρίδος και Αρχηγός του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ Γεώργιος Γρίβας Διγενής.

Ο Γεώργιος Γρίβας από την ηλικία των 19 χρονών που κατατάχθηκε στην Στρατιωτική Σχολή Ευέλπιδων μέχρι τον θάνατό του, υπηρέτησε με τον πλέον αγωνιστικό τρόπο τον Ελληνισμό όπου είχε κληθεί.  Υπηρετεί με ανδρεία ως ανθυπολοχαγός στην μικρασιατική εκστρατεία, ενώ το 1940 ζητά να μετατεθεί από το Γενικό Επιτελείο Στρατού στα ιερά χώματα της Βορείου Ηπείρου, όπου υπήρξε σύνδεσμος μεταξύ του Αρχιστράτηγου Παπάγου και τους διοικητές των σχηματισμών στον πόλεμο. Κατά την Γερμανική κατοχή και τα μεταπολεμικά χρόνια είχε πλούσια δράση με την Ομάδα Χ, με αποκορύφωμα την μάχη στο Θησείο που αποτέλεσε ορόσημο για το μέλλον της Ελλάδας.

Για σχεδόν τρεις δεκαετίες ο Γεώργιος Γρίβας αγωνιζόταν με αυταπάρνηση όπου και αν είχε κληθεί, υπηρετώντας τον Ελληνισμό και αποκτώντας πολλές πολεμικές εμπειρίες. Η γενέτειρα του Γρίβα όμως, ήταν ακόμη υποδουλωμένη υπό τον βρετανικό ζυγό. Λαμβάνοντας το ενωτικό δημοψήφισμα ως προμήνυμα ένωσης και βλέποντας πως υπάρχει η μαγιά για να ξεκινήσει ένας αγώνας, ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής φτάνει κρυφά στην Κύπρο το 1954 με το πλοίο “Σειρήν” για να οργανώσει με πάσα μυστικότητα την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α).

Η οργάνωση του αγώνα ήταν απαιτητική και ψυχοφθόρα ενώ με την στρατηγική που ακολούθησε κατάφερε να διατηρήσει πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Στις 12 και 30 τα χαράματα της 1ης Απριλίου με εντολές του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Διγενή, ρίφθηκαν οι πρώτες βόμβες κατά των Άγγλων.

Ο Διγενής έδωσε το σύνθημα για την νίκη με την προκήρυξη προς τον Κυπριακό λαό την 1η Απριλίου του 1955, που άρχιζε λέγοντας:

«Με την βοήθειαν τού Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου τού Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μάς κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: ‘’ ’Η τάν ή επί τάς ‘’ ».

Καταλήγοντας ώθησε τον λαό στους αγώνες αναφωνώντας: «Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός! όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας! Ε.Ο.Κ.Α. – Ο Αρχηγός Διγενής».

Η συμβολή του Γεωργίου Γρίβα Διγενή σε αυτό τον αγώνα ήταν καταλυτική, καθώς ως αρχηγός ήταν ο απόλυτος εμπνευστής του αντάρτικου που έγινε στα βουνά, ενάντια στον πανίσχυρο βρετανικό στρατό. Παράλληλα κατάφερε να αφυπνίσει τους νέους που ξεχύθηκαν στους δρόμους διεκδικώντας την λευτεριά της Κύπρου. Η ΕΟΚΑ του Διγενή ξεσήκωσε τον λαό, κάνοντάς τον να πιστέψει στις δυνατότητές του. Η Κύπρος μετατράπηκε σε κοχλάζον ηφαίστειο και η γη έτρεμε στο πέρασμα των παλληκαριών του Γρίβα. Οι καρδιές όλων των Ελλήνων της Κύπρου θερμάνθηκαν από την φλόγα του αγώνα, υψώνοντας στα ουράνια τα αιώνια λάβαρα του Ελληνισμού, κάνοντας τον πόθο για λευτεριά πιο έντονο από ποτέ!

Ο Γρίβας Διγενής αποτελούσε πηγή έμπνευσης για τους Κύπριους εκείνης της εποχής. Σε κάθε του προκήρυξη και σε κάθε του προσταγή ξεχείλιζε απαράμιλλο θάρρος που ταρακουνούσε την ψυχή των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Αν και ο αγώνας χαρακτηρίστηκε άνισος επειδή οι Άγγλοι είχαν υπεροχή στα όπλα, οι εντολές του Διγενή και η αιώνια Ελληνική ψυχή έκαναν την ΕΟΚΑ ανίκητη. Τα παραδείγματα αυτοθυσίας πολλά, καθώς μπροστά από τα ατέλειωτα βασανιστήρια των Άγγλων, οι λεβέντες της ΕΟΚΑ δεν πρόδωσαν ούτε ντρόπιασαν τον όρκο που έδωσαν.

Μετά την υπογραφή των συνθηκών Ζυρίχης – Λονδίνου, ο Διγενής επιστρέφει στην Αθήνα και το 1964 στην Κύπρο, ιδρύοντας την Εθνική Φρουρά. Υπό την καθοδήγησή του πραγματοποιήθηκαν το 1967 οι μάχες Κοφίνου – Αγίου Θεοδώρου.

Στις 27 Ιανουαρίου του 1974 άφησε τη τελευταία του πνοή ως πραγματικός αγωνιστής της ελευθερίας, μέσα στο κρησφύγετό του στην Λεμεσό.

Τέτοιοι Έλληνες δεν υπάρχουν πια. Όμως εμείς οι ΕΛΑΜίτες οφείλουμε να κρατάμε άσβεστη την μνήμη του Αρχηγού της ΕΟΚΑ και τόσων ηρώων που υπό τη καθοδήγησή του βάδισαν στον δρόμο της Λευτεριάς ή βάδισαν προς την αγχόνη ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο. Κανείς τους δεν υπήρξε επίορκος. Πέθαναν πιστοί στον όρκο που είχαν δώσει για Ένωση της Κύπρου με την Μάνα Ελλάδα!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!