Ο Τουμάζος Τουμάζου γεννήθηκε στο χωριό Αθιένου της επαρχίας Λευκωσίας, το 1934.
Εντάχθηκε από τις αρχές του αγώνα και ορκίστηκε ως μέλος της ΕΟΚΑ στο Μετόχι του Κύκκου μαζί με άλλους συγχωριανούς του αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για τις ομάδες νεολαίας.
Οι πρώτες τους ενέργειες, με αρχηγό τον ήρωα Αρτέμο Φραντζέσκου, ήταν να εμφυσήσουν τον παλμό και το πνεύμα του αγώνα στις καρδιές των νέων, να οργανώσουν ομάδες στα χωριά Τύμπου, Πυρόι, Τρεμετουσιά και Άρσος, να εξεύρουν οπλισμό και να διανέμουν φυλλάδια. Για διευκόλυνση των ενεργειών αυτών ο Τουμάζος ίδρυσε την ΟΧΕΝ Αθιένου, απ’ όπου έκανε την επιλογή των μελών για την επάνδρωση των ομάδων.
Κατά τη διάρκεια του 1955 και 1956 έλαβε μέρος σε διάφορες ενέδρες εναντίον των Άγγλων. Τον Ιανουάριο του 1956 συνέβαλε στη συγκέντρωση 21 κυνηγετικών όπλων, τα οποία κατανεμήθηκαν στις ομάδες των χωριών Τρεμετουσιά, Άρσος, Τρούλλοι, Πύλα και Τύμπου. Εκτός από τα όπλα αυτά, τα πιο πάνω χωριά τροφοδοτούνταν και με χειροβομβίδες, κέντρο κατασκευής των οποίων ήταν η Αθιένου και στην κατασκευή των οποίων συμμετείχε και ο Τουμάζος.
Αφηγείται ο αγωνιστής Κυριάκος Νεοκλέους: «Μετά το θάνατο του υπευθύνου μας Αρτέμου Φραντζέσκου, στις 12 Αυγούστου 1956, τη θέση του πήρε ο συναγωνιστής μας Τουμάζος Τουμάζου. Μας είχε σταλεί ένα νέο είδος πυρίτιδας και επειδή γνωρίζαμε τον κίνδυνο, αποφασίσαμε με τον Τουμάζο να δοκιμάσουμε το γέμισμα της βόμβας έξω από το χωριό. Παρόλο που πήραμε όλα τα μέτρα ασφάλειας η βόμβα εξερράγη στα χέρια μας, ενώ τη συναρμολογούσαμε. Καθόμασταν σταυροπόδι. Ο Τουμάζος έμεινε με το πόδι σταυρωμένο, ενώ το σώμα του φλεγόταν. Εγώ είδα το ένα μου χέρι να πετάγεται σε κάποια απόσταση μέσα στο αμπέλι. Το άλλο κρεμόταν κομμένο. Δεν έχασα τις αισθήσεις μου. Προσπάθησα να σηκωθώ, αλλά ήταν και το πόδι μου κομμένο. Έπεσα πάνω στο φίλο μου και με τα κομμένα μου χέρια προσπαθούσα να του σβήσω τη φωτιά. Ήταν 24 Αυγούστου, στις γύρω στις 2μ.μ.».
Ο Τουμάζος πέθανε επί τόπου, ενώ ο συναγωνιστής του μεταφέρθηκε σε άθλια κατάσταση στο νοσοκομείο.
