Ύστερα από τη σύλληψη κάποιων μελών της ΕΟΚΑ, τα οποία γνώριζαν την ύπαρξη μικρής αποθήκης με οπλισμό στη Λύση, οι αντάρτες Σιάλος Καΐλη και Παναγής Λάρκου, με τη βοήθεια των συναγωνιστών τους, Δημητράκη Αναστάση και Καλλή Σακκά, στις 23 Αυγούστου του 1958 και κατόπιν διαταγής, μετακίνησαν τον οπλισμό.
Φορτώνοντας σε δυο ποδήλατα ένα αυτόματο στεν, ένα μαρτίνι, ένα περίστροφο 0,38, επτά κυνηγετικά, δεκαπέντε χειροβομβίδες, δυο νάρκες και αρκετή ποσότητα πυρομαχικών κατευθύνθηκαν σε περιβόλι που άνηκε στον Δημητράκη Αναστάση.
Σύμφωνα με την μαρτυρία του αγωνιστή Παναγή Λάρκου, μόλις βγήκαν από το χωριό στις 20:00, Άγγλοι στρατιώτες που είχαν στήσει ενέδρα πίσω από δύο δέντρα, τους επιτέθηκαν. Οι δύο αντάρτες αντεπιτέθηκαν αμέσως ανοίγοντας πυρ εναντίον τους.
Με το «αλτ» που πρόσταξαν οι Άγγλοι, ο Σιάλος πυροβόλησε και πέτυχε τον πρώτο Άγγλο στρατιώτη. Έριξε αμέσως μια χειροβομβίδα εναντίον της μιας ομάδας των στρατιωτών, κρατώντας στο χέρι του ακόμη μία την οποία δεν πρόλαβε να χρησιμοποιήσει. Τα πυρά της δεύτερης ομάδας των Άγγλων, που ήταν κρυμμένοι σε διπλανό δέντρο, τον σκότωσαν. Στη συνέχεια οι Άγγλοι πυροβόλησαν και σκότωσαν το Δημητράκη Αναστάση και τον Καλλή Σακκά.
Από την άλλη πλευρά, οι απώλειες των Άγγλων, όπως αυτές μεταδόθηκαν στον αστυνομικό σταθμό Βατιλής με ασύρματο από τους επιζήσαντες στρατιώτες, ανήλθαν στους πέντε νεκρούς και έναν τραυματία.
Οι τρεις αγωνιστές, θυσιάστηκαν και έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι, υπερασπίζοντας τα «ιερά» όπλα του αγώνα για την ελευθερία, στον οποίο είχαν αφιερώσει την ζωή και την ψυχή τους.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
