Η Μάχη του Σκρα, έγινε στο πλαίσιο των επιχειρήσεων των Συμμαχικών Δυνάμεων στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η επίθεση για τη κατάληψη του Σκρα ντι Λένγκεν ήταν η σπουδαιότερη από τις μεγάλες τοπικές επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Μακεδονικό μέτωπο εναντίον των Γερμανοβουλγάρων.

Η επίθεση εκτελέστηκε από Ελληνικές κυρίως δυνάμεις και γι αυτό η νίκη της 17ης Μαΐου είναι κυρίως Ελληνική. Την επιθετική δύναμη αποτέλεσαν οι τρεις ελληνικές μεραρχίες του Ελληνικού Σώματος Στρατού της Εθνικής Άμυνας : Αρχιπελάγους (Υποστράτηγος Δημήτριος Ιωάννου), Σερρών (Υποστράτηγος Επαμεινώνδας Ζυμβρακάκης) και Κρήτης (Υποστράτηγος Παναγιώτης Σπηλιάδης), δύναμης 53.740 ανδρών, με 24 Τάγματα Πεζικού, 672 αυτόματα όπλα και 44 πεδινά και ορειβατικά πυροβόλα. Επίσης, οι Σύμμαχοι διέθεσαν το 45 Γαλλικό Σύνταγμα Πεζικού και ένα λόχο φλογοβόλων για την ενίσχυση της Μεραρχίας Αρχιπελάγους και το 1ο Σύνταγμα Αφρικανών ως εφεδρεία.

Οι παράγοντες που συνέβαλαν στη νικηφόρα αυτή έκβαση του Ελληνικού Στρατού ήταν η πίστη στη νίκη, το υψηλό φρόνημα, το αξιόμαχο των τμημάτων, η καλή εκπαίδευση, η απαράμιλλη ορμητικότητα, η αυταπάρνηση ο ηρωισμός και η αυτοθυσία αξιωματικών και οπλιτών. Κατόρθωσαν οι ελληνικές μεραρχίες αυτό που δεν μπόρεσαν να επιτύχουν οι γαλλικές που είχαν επιτεθεί πρωτύτερα στην ίδια περιοχή. Η επιτυχής και έγκαιρη κατάληψη των υψωμάτων Σκρα Ντι Λέγκεν και Πιτόν Ντενυντέ αποτέλεσε «την αρχήν του παντός» και όχι «την αρχήν του ημίσεος του παντός». Ήταν, μια καθαρά ελληνική νίκη, γιατί όλα τα τμήματα εφόδων ήταν ελληνικά. Η σημασία της Μάχης του Σκρα ήταν ιδιαίτερα καθοριστική, γιατί άνοιξε το νικηφόρο δρόμο για τη διάσπαση του Μακεδονικού Μετώπου, το Σεπτέμβριο του 1918 στην περιοχή Ντομπροπόλιε Σοκόλ Βέτερνικ, όπου οι ελληνικές δυνάμεις αποτέλεσαν το 34% των συμμαχικών και επέτρεψαν στην Ελλάδα να συμμετάσχει στις Συνθήκες του Νεϊγύ (27 Νοεμβρίου 1919) και των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920). Η νικηφόρα επιτυχία και η εν γένει συμβολή των τριών ελληνικών μεραρχιών του Ελληνικού Στρατού της Εθνικής Άμυνας εγκωμιάστηκε από τον Γάλλο Αρχιστράτηγο Γκυγιωμά και χαρακτηρίστηκε εξαιρετικής και καθοριστικής σημασίας για την έκβαση των επιχειρήσεων στο Μακεδονικό Μέτωπο.

Η επιτυχία των Ελληνικών στρατευμάτων προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό σε ολόκληρη την Ελλάδα, η έκβαση δε της επιχειρήσεως αποτελεί περίλαμπρη νίκη του Ελληνικού στρατού σε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην Βαλκανική κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου.