15 Ιανουαρίου 1950 αποτελεί μια μέρα ορόσημο στην σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου. Υπό την Εθνική καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Β’, οι Έλληνες της Κύπρου έδωσαν όρκο τιμής για ένωση με την Ελλάδα καταθέτοντας την ψυχή τους στα δελτία του Δημοψηφίσματος, υπογράφοντας κάτω από το σύνθημα: ΑΞΙΟΥΜΕΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Την σημασία τους για τους δύσκολους καιρούς που θα έρθουν, έχουν τα Ιστορικά λόγια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Β’, όταν στις 8 Δεκεμβρίου ανήγγειλε με εγκύκλιο προς τον Λαό την διεξαγωγή του Ενωτικού Δημοψηφίσματος:
«Κυπριακέ λαέ. Καλείσαι, όπως ηνωμένος και αδιάσπαστος υπέρ πάσαν άλλην περίπτωσιν επιτελέσης και τώρα προς την δούλην πατρίδα το καθήκον σου μετ’ ενθουσιασμού. Δι Ένωσιν και μόνον Ένωσιν αγωνίσθης επί τόσα έτη. Ένωσιν και μόνον Ένωσιν καλείσαι να επισφραγίσης διά της ψήφου σου.
Εμπρός Κύπριοι! Όλοι εις τας επάλξεις διά την μάχην του Δημοψηφίσματος διά την εθνικήν αποκατάστασίν μας. Δια την Ένωσιν με την Αθάνατον Μητέρα Ελλάδα. Ο δίκαιος Θεός, οστίς εδημιουργησε τον άνθρωπον διά να ζη ελεύθερος, είναι βοηθός και παραστάτης του αγώνος μας.
Ζήτω η Ένωσις»
Η συμμετοχή σε αυτό το δημοψήφισμα ήταν καθολική. Σύσσωμος ο Ελληνισμός της Κύπρου και ένα μεγάλο μέρος των τουρκοκυπρίων ψήφησε υπέρ της Ιστορικής και Εθνικής αποκατάστασης του νησιού, δηλαδή υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα. Μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι απείχαν από την ψηφοφορία, λόγω απαγορευτικού από τους Άγγλους υπερδημοκράτες δυνάστες μας.
Από τους 224,747 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, υπέρ της Ένωσης ψήφησαν 215,108 άτομα, δηλαδή το 95.7% των ψηφοφόρων. Το αποτέλεσμα αυτό και η τεράστια αποδοχή από τον Λαό άφησε κατάπληκτους πολλούς ξένους δημοσιογράφους και αντιπροσώπους μεγάλων πρακτορείων ειδήσεων που δεν περίμεναν με τίποτε ένα τόσο θεαματικό αποτέλεσμα.
Μετά την έκβαση του θεαματικού αυτού αποτελέσματος, αναχωρεί μία τριμελής αντιπροσωπία με επικεφαλή τον μητροπολίτη Κυρηνείας, Κυπριανό, έτσι ώστε να παραδώσει τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Ελληνική Βουλή, την Βρετανική Κυβέρνηση και τον ΟΗΕ. Με την άφιξη της αποστολής στην Αθήνα, σύσσωμος ο λαός της πρωτεύουσας τους επιφύλασσε αποθεωτική υποδοχή. Τους τόμους του Ενωτικού Δημοψηφίσματος παρέλαβε ο πρόεδρος της βουλής των Ελλήνων, Γόντικας, και μέχρι σήμερα είναι αρχειοθετημένα σε ειδική βιβλιοθήκη της βουλής.
Τον Ιούλιο του 1950 η αντιπροσωπία μετέβη στο Λονδίνο για να παραδώσει τους τόμους στην Βρετανική κυβέρνηση. Οι Άγγλοι αποικιοκράτες όμως δεν δέχτηκαν να συναντηθούν με την αντιπροσωπία των Ελλήνων της Κύπρου με αποτέλεσμα οι τόμοι του δημοψηφίσματος να φυλαχτούν στον Ελληνορθόδοξο Ναό της Αγίας Σοφίας, στο Λονδίνο. Τον Σεπτέμβριο το ψήφισμα φτάνει αισίως στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, στην Νέα Υόρκη, όπου οι ομογενείς αποθέωσαν την αντιπροσωπία. Κόντρα στις έντονες πιέσεις της Βρετανικής Κυβέρνησης το Κυπριακό μεταφέρεται για συζήτηση στον ΟΗΕ.
Οι Άγγλοι τύραννοι όπως φάνηκε δεν ήταν διατεθειμένοι να φύγουν από την Κύπρο, μιας και ανέκαθεν είχε τεράστιο γεοστρατηγικό βάθος, παραμένοντας στο νησί με το έτσι θέλω. Χαρακτηριστικό του ύπουλου ρόλου που είχαν οι Άγγλοι για το μέλλον της Κύπρου αποτελούν τα λόγια του Άγγλου υφυπουργού Αποικιών, Χόπκινσον, γραμμή που ακολουθεί μέχρι και σήμερα η Αγγλική Κυβέρνηση για το νησί: «Η Κύπρος ως στρατηγική περιοχή ουδέποτε θα μπορούσε να τύχει αυτοδιαθέσεως».
Τα σχέδια των Άγγλων για το μέλλον της Κύπρου είχαν προαποφασιστεί και η ανακοπή τους δεν θα γινόταν με διπλωματικά μέσα… Η συνέχεια γνωστή, καθώς 5χρόνια αργότερα με την καθοδήγηση του Διγενή, η ΕΟΚΑ δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα με στόχο την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και Ένωση με την Ελλάδα. Ένας αγώνας που έμεινε ημιτελής, καθώς η Βρετανική διπλωματία, με την υπογραφή των Καραμανλή και Μακαρίου, εγκαθίδρυσε στην Κύπρο ένα ανεξάρτητο κράτος, με ξεκάθαρα ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά και δικοινοτική μορφή που ήταν καταδικασμένη να αποτύχει, όπως και έγινε 3 χρόνια αργότερα.
Το Ενωτικό Δημοψήφισμα αποτελεί μια ολόχρυση σελίδα στην ιστορία της πατρίδας μας, την οποία τα παιδιά στα σχολεία οφείλουν να τιμάνε. Με αφορμή την τροπολογία του ΕΛΑΜ για το Ενωτικό Δημοψήφισμα, όλοι θυμόμαστε τι συνέβη όταν η βουλή πριν από 11 μήνες υπερψήφισε την τροπολογία του ΕΛΑΜ για ολιγόλεπτη αναφορά του Ενωτικού Δημοψηφίσματος στα σχολεία και τις αντιδράσεις που ακολούθησαν.
Η «εθνικόφρων» παράταξη του Δημοκρατικού Συναγερμού, ξεχνώντας τα συνθήματα που φωνάζουν στα Εθνικά Μνημόσυνα, κατέθεσε φωτογραφική (Ν)τροπολογία στην βουλή των αντιπροσώπων, η οποία ψηφίστηκε στις 8/4/2017, βάση της οποίας οι εορτές στις οποίες θα γίνεται ολιγόλεπτη αναφορά στην τάξη, θα ορίζονται από το Υπουργείο Παιδείας και όχι από την Βουλή των Αντιπροσώπων, όπως ορίζει το σύνταγμα. Πρόκειται επί της ουσίας για μια υπόκλιση στον Μουσταφά Ακιντζί, ούτως ώστε να επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών, ξεγράφοντας το Ενωτικό Δημοψήφισμα από την Ιστορία μας
Κλείνοντας, θα στείλω ένα μήνυμα στο ΔΗΣΑΚΕΛ, που έλαβε απευθείας εντολή από το ψευδοπροεδρικό των κατεχομένων για να αναιρέσουν την απόφαση της βουλής, σε μια προσπάθεια να ξεγράψουν την ίδια την ιστορία της Πατρίδας μας στον βωμό της Ομοσπονδίας, πως τούτη η γη έχει 3000 χρόνια Ελληνική Ιστορίας και είναι πολύ μικροί για να την ξεγράψουν με μια (ν)τροπολογία.
Το Ενωτικό είναι Ιστορία – Κανείς δεν μπορεί να το ξεγράψει στον βωμό της Ομοσπονδίας.
Πέτρος Αυγουστή
Μέτωπο Νεολαίας
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
