Ο Αρτέμος Φραντζέσκου γεννήθηκε στο χωριό Αθιένου της επαρχίας Λάρνακας, το 1931. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και ήταν μηχανουργός. Μελετούσε πολύ τα κοινωνικά συστήματα και ήταν ιδεολόγος σοσιαλιστής.

Εντάχθηκε από τις αρχές του αγώνα στην ΕΟΚΑ, δίνοντας και εκείνος τον όρκο της στο Μετόχι του Κύκκου μαζί με άλλους συγχωριανούς του, των οποίων και ανέλαβε την αρχηγία με το ψευδώνυμο “Άθως”. Την πρώτη του ενέδρα εναντίον των Άγγλων, την πραγματοποίησε το Νοέμβριο του 1955 μαζί με συναγωνιστές του στο χωριό τους. Τον Ιανουάριο του 1956 ως επικεφαλής της ομάδας του, συγκέντρωσε εικοσιένα κυνηγετικά όπλα, τα οποία διένειμε στα γύρω χωριά. Στις 21 Μαΐου 1956 έστησαν και δεύτερη ενέδρα εναντίον των Άγγλων στο δρόμο Αθιένου-Πυρογίου, στην οποία χρησιμοποίησαν και βόμβες δικής τους κατασκευής.

Καθ’ υπόδειξη συγχωριανού τους χημικού, άναβαν κληματόβεργες σε φούρνο και όταν γίνονταν κόκκινα τα κάρβουνα, έκλειναν το φούρνο και τα κάρβουνα έσβηναν, χωρίς απαραίτητα να τα βρέξουν. Στη συνέχεια άλεθαν τα κάρβουνα και ανακάτευαν τη σκόνη τους με θειάφι και νίτρο. Με αυτού του είδους την πυρίτιδα γέμιζαν τις βόμβες τους με τις οποίες προμήθευαν και τα γύρω χωριά.

Στα παραπάνω που λάβαιναν μέρος στο σπίτι του αγωνιστή, συμμετείχαν βοηθώντας οι γονείς και τα αδέλφια του. Το βράδυ της 11ης προς τη 12η Αυγούστου 1956 και ενώ ο Αρτέμος με άλλους συνεργάτες του κατασκεύαζαν την πυρίτιδα στο σπίτι του, ξαφνικά μια σπίθα έπεσε στο τενεκεδένιο κιβώτιο με το εύφλεκτο υλικό.

Αφηγείται συναγωνιστής του: «Ο Αρτέμος, αρπάζοντας το θάνατο αγκαλιά, όρμησε έξω και μας γλίτωσε. Είδαμε τον αρχηγό μας να φλέγεται σαν λαμπάδα. Την επομένη, προτού τον θάψουμε, τον περιφέραμε τιμητικά στους ώμους από όλους τους δρόμους του χωριού, τυλιγμένο με την ελληνική σημαία».

Ο θάνατος του Αρτέμου Φραντζέσκου, όπως και ο θάνατος άλλων αγωνιστών σε παρόμοιες συνθήκες, είναι ενδεικτικός των δυσκολιών που συναντούσαν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ στην τιτάνια προσπάθεια για την ελευθερία της Κύπρου.